اینجا عسلویه

بازدیدها: 152

بندر عسلويه در 70 كيلومتري جنوب شرقي كنگان و 37 كيلومتري شرق بندر طاهري در راس خليج ناويند بين مدار 27 درجه و 28 دقيقه عرض شمالي و 52 درجه و 37 دقيقه طول شرقي واقع شده و فاصله آن تا مركز استان (بوشهر) 308 كيلومتر است. درباره نامگذاري عسلويه، كلمه “اسلو” با حرف الف در ابتدا به معناي آبگير، استخر و محل توقف كشتي ها است .

اعسلوه به زبان عربی می باشد  اعسلوه را داراي چشمه ها و آب هاي شيرين دانسته اند و معتقدند به همين جهت بر آن نام عسلويه نهاده اند.
به اعتقاد برخي افراد، عسل به معناي درياي خروشان بوده و بر همين اساس حدس زده اند احتمالا عسلويه منسوب به در ياي مواج است. همچنين در جاي ديگري گفته شده عسل يعني سرعت عمل و شتاب در حركت و عسلويه بدان جهت به اين نام شهرت يافته كه داراي ناخدايان چابك و چالاك در امر دريانوردي بوده است.

عسلویه به دار الوفا در بین مردم عسلویه معروف است

از قرن دوازدهم هجري(قرن هيجده ميلادي)، طوايف و قبايل بسيار از نواحي مختلف بحرين، عربستان و عمان وارد ايران شده و در سرزمين هاي جنو بي يعني مناطق مختلف بوشهر سكني گزيدند از جمله طوايف آل مذكور،آل بلاد،آل نصور،آل حرم وغيره. دو طايفه اخير (آل نصور، آل حرم) در زمان دولت صفوي وارد ايران شده و در جنوب ايران مقيم گشتند. آل نصوري از زمان حكومت صفوي مقيم بنادر كنگان،طاهري،عسلويه و گاوبندي شدند كه بعد ها عسلويه در اختيار خاندان آل حرم قرار گرفت. شيوخ آل نصور از طايفه بني خالد هستند كه گروهي از آنها مقيم مكه مكرمه و گروهي ديگر در محلي به نام “النعيمه” در قطيف سكونت داشتند.

در همين سالها طايفه آل حرم بر عسلويه حكم مي راندند وشيخ ابراهيم آل حرم حكومت عسلويه را در اختيار داشت.

چنانكه گفته شد بين خاندان نصوري و خاندان آل حرم هميشه جنگ و نزاع بود

در سال 1293 ه.ق كه شيخ حسن آل نصور از كنگان رهسپار گاوبندي شده بود هنگام غروب براي اداي نماز در كناره بندر عسلويه فرود آمد، به محض آنكه خبر به شيخ ابراهيم آل حرم بردند وي دستور دستگيري شيخ حسن را صادر كرد و متعاقب آن در همان شب شيخ حسن را به قتل رساندند.

مردم عسلویه

مردم عسلویه به زبان عربی تکلم می کنند و لبسهای آنها بنام دشداشه که لباس عربی وکاملا سفید می باشد

دریا

دریا مرز جنوبی عسلویه می باشد و از مردم عسلویه از قدیم الایام به دریا وابسته بودند

اسامی ناخدایان قدیم و مردان اهل دریا عسلویه

نوخدا علی جاسم

حاجی علی موسان

ابراهیم علی حیدر

حسن یوسف

احمد داوود

مکانهای مهم ومعروف که آب دریا به آن دسترسی دارد بنام زیر می باشد

راس عصبان (راس نابند) : شبه جزیره نایبند که از سه مکان به دریا ختم می شود واین منطقه جاذبه گردشگری و تفریحی خوبی دارد. 

البندر : مکانی طبیعی شبیه به اسکله بوده که بعلت نبودن اسکله بهنگام وزش باد شناورها در آنجا پهلو می گرفتند.

القرم : این منطقه شرق البندر واقع است که گیاهان قرم یا مانگروا رشد می کنند

خور القرم : خوری است که  به داخل منطقه القرم می ریزد ودر اطراف آن درخت قرم یا مانگروا روییده است

الچریف : منطقه ساحلی شرق عسلویه که اسم خود از عمیق بودن یا ‍‌ژرف بودن گرفته است

خور جکسبی : خوری داخل منطقه رویش مانگروا است که اطراف آن باطلاق بوده و محلی مناسب برای رشد این گیاهان دریایی است

خور البساتین : خوری است نزدیک به منطقه چریف و در اطراف آن درخت مانگروا رویش دارند

القافه : درخت قدیمی و بزرگ در شرق عسلویه است که در جند متری دریا روییده است ودر قپیم الایام محل استراحت صیادان  بوده است

خور الغربی : خوری در ورودی عسلویه  از سمت غرب می باشد

خور الشرقی : خوری در شرق عسلویه که در اوقات مد گستردگی زیادی دارد .